Ślęża 19.01.2025
(DALEKA OBSERWACJA -> KRZYSZTOF STRASBURGER)
Aktualizacja z 12.12.2025
Przepisałem na nowo logikę rysowania niebieskiej linii widzenia oraz dodałem linię mirażu — obie oparte na danych z radiosondy. W poprzedniej wersji niebieska linia nie zawsze trafnie odwzorowywała inwersje i w kluczowym momencie zaczynała opadać.
📈 Wykresy:
📶 Radiosonda:
⟶ Wrocław 19.01.2025 godz. 00:00 UTC
- 🟪 ducting - promień światła prowadzony na bardzo duże odległości.
- 🟨 superrefrakcja - światło ugina się silniej ku Ziemi, zwiększając zasięg widzenia.
![]() |
| Ślęża -> Babia Góra 1724m [Wocław 19.01.2025 godz:00:00] |
![]() |
| Ślęża 730m -> Kępa 1521m [Wocław 19.01.2025 godz:00:00] |
![]() |
| Ślęża -> Cieślar 918m [Wocław 19.01.2025 godz:00:00] |
☈ [Tatry]
Możliwe miraże w azymucie tatrzańskim?
W tym kontekście kąty w kierunku tatrzańskich szczytów wydają się sprzyjające powstawaniu zjawisk mirażowych.
Ślęża ⟶ Łomnica
![]() |
| Ślęża -> Łomnica 2633m [Wocław 19.01.2025 godz:00:00] |
Wnioski:
Program tylko próbuje odtwarzać stan atmosfery, którą dostarcza radiosonda. (Cały wykres jest generowany automatycznie na bazie danych wybranej radiosondy).
Radiosonda z Wrocławia pokazuje silną inwersję i wysoką wilgotność do około 400 m, sprzyjającą przyziemnemu ductingowi, tam dzieje sie dużo.
Dla Tatr ze Ślęży oprócz przyziemnej warstwy do 400 m widać też warstwy 900–1000 m i 1450–1500 m, mogące "stabilizować" tor promieni świetlnych na większe odległości.
- Wyznaczenie punktów startu i końca: Funkcja pobiera wysokość obserwatora i celu oraz dystans między nimi.
- Podział trasy na małe odcinki: Trasa dzielona jest na równomierne próbki, dla każdej z nich obliczana jest wysokość promienia.
- Interpolacja współczynnika refrakcji k: Dla każdego odcinka sprawdzana jest wysokość promienia i interpolowana wartość k z profilu atmosfery (radiosonda).
- Obliczenie ugięcia promienia: Wzór na sagittę uwzględnia krzywiznę Ziemi i lokalną refrakcję, powodując delikatne opadanie lub wznoszenie promienia.
- Tworzenie trajektorii promienia: Po połączeniu punktów powstaje fioletowa linia pokazująca realistyczny tor światła bez efektów mirażowych.
- Wyznaczenie punktów startu i końca: Funkcja pobiera wysokość obserwatora i celu oraz dystans między nimi.
- Podział trasy na małe odcinki: Każdy punkt obliczany jest osobno.
- Interpolacja lokalnej refrakcji: Dla każdego punktu pobierana jest wartość k z radiosondy.
- Obliczenie ugięcia promienia: Promień wygina się w górę lub w dół w zależności od warstw atmosfery – inwersje powodują efekt mirażu.
- Tworzenie trajektorii promienia: Po połączeniu punktów powstaje pomarańczowa/żółta linia pokazująca realistyczny tor światła z możliwością mirażu.









Komentarze
Prześlij komentarz
Podziel się swoją opinią – chętnie poznam Twoje zdanie.