Dumbier z Tarnicy 225 km

Ďumbier z Tarnicy – 225 km

Jako miraż

Zacznijmy od szerokiego spojrzenia. To jedno z tych zdjęć, które zatrzymują na dłużej. Kierunek zachodni – po prawej stronie kadru, ponad inwersyjną warstwą, wyłaniają się: Góry Tokajsko-Slańskie, Wołowskie, Niżne Tatry i w końcu Tatry. Magia powietrza, światła i perspektywy.

Panorama na zachód z Tarnicy, po prawej Tatry.

Dla orientacji – szybka mapka z OpenTopoMap, pokazująca kierunek tej obserwacji.

Poglądowa mapka na podstawie opentopomap.org

Teraz nieco bliżej – Wołowskie. Uwielbiam ten moment, kiedy odległe, zamglone pasma stają się nagle wyraźne jak na dłoni. Tu udało się uchwycić kilka szczytów:

Góry Wołowskie fantastycznie wyłaniają się z oddali

Od lewej: Kojšovská hoľa (1229 m), Zlatý stôl (1322 m) – ten najwyższy, Kloptaň (1153 m), Suchý vrch (1218 m), Čertova Hoľa (1234 m), Hoľa (1263 m).

Poniżej zbliżenie.

Góry Wołowskie (Złoty Stół, Suchy, Predna hola)

Kojszowska hala (Kojšovská hoľa) (Góry Wołowskie)

Pora na Niżne Tatry

Najdalszy widoczny punkt to Ďumbier – król Niżnych Tatr. 225 kilometrów. Ale... nie wszystko jest takie proste...

Patrzę przez obiektyw i coś tam majaczy. Z początku myślę: może szum, może miraż, może artefakt. A jednak – to musi być Štiavnica, czyli tzw. Mały Ďumbier. Albo raczej... jego miraż – poruszający się, niestabilny, podniesiony przez atmosferę.

Malý Ďumbier, Kralova hola, Predna hola z Tarnicy.
godz. 16:19

Na symulacji z Udeuschle widać, że Ďumbier powinien zaledwie wystawać zza Štiavnicy – ale rzeczywistość okazała się ciekawsza.

Malý Ďumbier oraz Ďumbier wg udeuschle.de

Żeby zobaczyć Małego Ďumbiera na symulacji, trzeba ją podnieść o ok. 160 metrów – a dopiero za nim widać czubek samego Ďumbiera, ledwo co.a.

Pola zaznaczone na czerwono to w przybliżeniu powierzchnia szczytów, która jest widoczna z Tarnicy.

Symulacja wg heywhatsthat.com
(tutaj symulację podniosłem o 260 m)

 

   

10 minut później miraż staje się jeszcze bardziej wyraźny – i jeszcze bardziej nierealny.

godz. 16:27
Małego Dumbiera zmirażowało jeszcze bardziej.

Uwielbiam takie momenty. Miraże to jak loteria – nigdy nie wiadomo, co się pojawi. Czasem tylko delikatna smużka, czasem poruszający się „cień”, a czasem... całe pasmo górskie.

Poniżej gif pokazujący, jak zmienia się kształt mirażu Ďumbiera – dosłownie tańczy w powietrzu. To dlatego na pierwszy rzut oka wydawało mi się, iż to poruszająca się mgiełka.

Zmiany kształtu Dziumbiera widać na animowanym gifie.

Inne spojrzenie na Niżne Tatry oraz Štiavnicę (Mały Ďumbier) pokazałem we wpisie z 15.3.2020 pt. Tatry, Niżne Tatry z Tarnicy (15.3.2020) 200+. Tam zdjęcia wykonywałem w dzień, około godziny 10-tej, i zjawisko podwyższonej refrakcji atmosferycznej nie miało miejsca, można więc porównać wysokości szczytów wyłaniających się sponad Gór Tokajsko-Slańskich oraz pasma Braniska.

Polecam również Niżne Tatry z Magury Wątkowskiej 140+, gdzie na zdjęciach widać kilometrową odległość pomiędzy Ďumbierem oraz Štiavnicą.

Kráľova hoľa

(Kráľova hoľa, pol. „Królewska Hala”)

Kralova hola z Tarnicy -190 km
(fot. 400mm na APS-C +crop)

No cóż – w tych znakomitych warunkach udało mi się precyzyjnie ustawić ostrość. 

Bagatela – 190 km! 😲😃

   

Tatry

Poniżej Tatry z Tarnicy ponad mgłą inwersyjną odległości 180 km / 190 km w linii prostej.

Tatry z Tarnicy jak zawsze piękne.

0

Data:	24.01.2022
Miejsce:	Tarnica (Bieszczady) 49°04'29''N 22°43'35''E
Wysokość:	1346 m n.p.m.
Dystans:	Štiavnica (Malý Ďumbier) - 224,7 km,  Ďumbier - 225,6 km
Sprzęt:	Nikon D5300 + Sigma 150-500