Rumunia z Kojsovskiej holi 262 km

262 km na tarczy słonecznej.

Uchwycenie szczytów Karpat Marmaroskich  z tak dużej odległości na tle tarczy słonecznej to prawdziwa gratka dla miłośników dalekich obserwacji (takich jak ja).

Co jest na zdjęciu?

Otóż Karpaty Marmaroskie, konkretnie Polonica / Połoninka (1622 m n.p.m.) na granicy Ukrainy i Rumunii. Lokalizacja: 47.906262677, 24.274935723, odległość: 261.70 km, azymut: 110.62°, oraz  niższy wierzchołek 47.900623820, 24.276609421, odległość: 262.06 km, azymut: 110.73° uchwycone ze słowackich Gór Wołowskich (Kojšovská hoľa (1245 m) na tle tarczy słonecznej.

Połoninka (Rumunia) na tle tarczy słonecznej
z Kojsovskiej holi
odległość 262 km

Bieszczady Wschodnie, Połonina Równa z Kojšovskiej hol'i 140+
Grzbiet Wierchowiński (ukr. Вододільний хребет) z Kojszowskiej hali widać jako pasmo z kilkoma wyraźnymi kulminacjami w odległości ponad 140 km. Starostyna (140 km, 1229 m n.p.m.)...

Ciekawe aspekty tej obserwacji:

• Odległość: 261-262 km to już ekstremalna dalekosiężna widzialność, wymagająca odpowiednich warunków atmosferycznych.
• Na tle Słońca kontury są wyraźnie podkreślone. Słońce działa jak naturalne tło o wysokiej jasności, tworząc silny kontrast między ciemnym konturem góry a jasnym dyskiem słonecznym.
• Filtracja atmosferyczna -  intensywne światło słońca „przebija” przez atmosferę i eksponuje kształt góry.

Wchodząc na szczyt, nie mieliśmy pewności, czy uda nam się zaobserwować Marmarosze a nawet czy warunki pozwolą na jakąkolwiek daleką obserwację. Choć prognozowane warunki meteorologiczne  wskazywały na korzystny wpływ wyżu i niskiej wilgotności, wysokie stężenie aerozolu mogło znacząco ograniczyć widoczność.

Naniesione azymuty

Rumuńskie Karpaty Marmaroskie
ze słowackich Gór Wołowskich
262 km
ogniskowa: 400 mm / APS-C

 

Animacja

Animowany GIF ilustrujący zjawisko wschodu tarczy słonecznej za Połoninką – (ta niższa z charakterystycznym wierzchołkiem) oddaloną o 262 km. W animacji widoczne jest także mirażowanie Słońca, wynikające z przechodzenia jego światła przez różne warstwy atmosfery. 

Co ciekawe. W pierwszej chwili pomyślałem, że kształt Połoninki pojawi się w warstwie... tej wyższej.

Animacja

Linia dalekiej obserwacji biegnie nisko ponad Niziną Wschodniosłowacką, Niziną Zakarpacką (w  najniższym położeniu około 250 m nad gruntem doliny, czyli około 150 km w warstwie aerozoli)  następnie przełomem Tiszy pomiędzy Górami Gutyjskimi nad miastem Chust.  

Szerszy kadr

Symulacja wg udeuschle.de

Inwersje wg danych z Popradu

Dane z Popradu oraz inne zdjęcia wskazują jedną z inwersji w warstwie 706–900 m ( wizualnie do około 800m), 

   PRES       HGHT       TEMP       DWPT   RELH

   hPa          m          C        C       %    

---------------------------------------------------

                                                      

  949.0        706       -3.7      -8.2     71  

  930.0        859        0.2      -12.6    38   

  925.0        900        1.2      -13.8    32   

  920.0        943       -1.1      -10.1    50   

  911.0       1022        1.4      -10.6    40 

  878.0       1319        0.6      -12.4    37    

• Inwersja w warstwie 706–900 m – główna warstwa stabilnego powietrza
• Inwersja na ok. 1022 m (P = 911 hPa) – dodatkowa inwersja

Mapki

Poglądowa mapka z kierunkiem,
azymutami, i odległością
Ograf.pl

Rumuńskie szczyty
uchwycone z Kojsovskiej holi
na tarczy słonecznej
Ograf.pl 

0

Data:	09.02.2025
Miejsce:	Kojšovská hoľa (1245 m) (Słowacja / Góry Wołowskie) 48.782270355, 20.988022909
Wysokość:	1246 m n.p.m
Dystans:	Najdalej na zdjęciu: Polonica / Połoninka (Rumunia) 1 wierzchołek: 261.70 km 2 wierzchołek: 262.06 km
Sprzęt:	Nikon D5300 + Sigma 150-500